Кандрат Крапіва – байкапісец. Што такое байка? Байка – невялікі алегарычны твор павучальна-гумарыстычнага ці сатырычнага характару. Звычайна мае 2 часткі:

Презентация:



Advertisements
Похожие презентации
Кандрат Крапіва – байкапісец. Што такое байка? Байка – невялікі алегарычны твор павучальна-гумарыстычнага ці сатырычнага характару. Звычайна мае 2 часткі:
Advertisements

Кандрат Крапіва – байкапісец. Што такое байка? Байка – невялікі алегарычны твор павучальна-гумарыстычнага ці сатырычнага характару. Звычайна мае 2 часткі:
Кандрат Крапіва – байкапісец. Што такое байка? Байка – невялікі алегарычны твор павучальна-гумарыстычнага ці сатырычнага характару. Звычайна мае 2 часткі:
Кандрат Крапіва – байкапісец. Што такое байка? Байка – невялікі алегарычны твор павучальна-гумарыстычнага ці сатырычнага характару. Звычайна мае 2 часткі:
Транксрипт:

Кандрат Крапіва – байкапісец

Што такое байка? Байка – невялікі алегарычны твор павучальна-гумарыстычнага ці сатырычнага характару. Звычайна мае 2 часткі: сюжэт (апавяданне) мараль (выснова) Эзоп – Лафантэн – Крылоў – Крапіва

Чаму Кандрат Кандратавіч Атраховіч выбраў псеўданім Крапіва? Я ў мастацкім агародзе Толькі марная трава. А якая? Смех, дый годзе: Я – пякучка-крапіва. Я расту вось тут пад плотам І не так даўно ўзышла, А ўжо многім абармотам Рукі-ногі папякла... Хто сустрэўся быў са мною, Дакрануўся раз ці два, Дык той ведае ўжо, хто я: Я – пякучка-крапіва.

Дэкрэт Дэкрэты як у нас часамі разбіраюць? Не разбяруцца, зловяць – чык, Тады й даводзь, што ты не бык.

Жаба ў каляіне Пад кола, жаба, не падлазь Ці не такі ж кожнай жабы лёс, Што пнецца на хаду кульнуць савецкі воз?

Дзед і Баба Ва ўстановах часам ёсць Вось такія бабы: Здэцца, робяць яны штось, Але справы – слабы. Ды такая не ўцячэ! Скажам ёй нарэшце: -- Мо без вас было б лягчэй? Паспрабуйце злезці!

Ганарысты Парсюк Бывае, праўда вочы коле... Парсюк не надта быў ахвочы Глядзецца праўдзе ў вочы.

Дыпламаваны Баран Другі баран – ні бэ, ні мя, А любіць гучнае імя.

Другі баран – ні бэ, ні мя, А любіць гучнае імя. Аднак жа, як свінню не кліч, Яе заўсёды выдасць лыч! Каб Сонца засланіць – вушэй асліных мала. Да славы прагныя, ды вузкія ў плячах.