Фәнис Яруллин «Горур Каенбикә»

Сүзлекчә сүзләр өстендә эш Алан Алан Көлтә Көлтә Чык Чык Чара Чара Гадәт Гадәт

Шигырьдә катнашучыларны табу Каенбикә Каеннар

Әсәрне өлешләргә бүлү, исем бирү, төп фикерен ачыклау Аланда япа-ялгыз Үскән бер Каенбикә. Ботагы – аккош муены, Яфрагы – яшел көлтә. Кояш аны һәр иртәдә Нур белән коендырган. Җир-ана үз күкрәгеннән Су биргән, туендырган. Җилләр чәчен тарап торган, Яңгырлар битен юган. Җем-җем иткән чык сулары Аңарга алка булган. Каенбикә горурланып Әйтә икән җилләргә: «Миннән гүзәл һичкем юк дип, Таратыгыз илләргә. Берүземә бер кояш бит, Берүземә бер алан. Табигатьтән матурлыкны Теләгән кадәр алам» Мактанчык Каенбикә

Каенбикә Каеннар

… Язын агач утыртканнар Бу аланга кешеләр. Агачларның бөтенесе Каенбикә төслеләр. Бар да гүзәл, бар да сылу, Аерма юк аларда. Яфракларда чыклар уйный Кояш чыккан чакларда. Барсына бер кояш җиткән, Һәммәсенә - бер алан. Горур Каенбикә шунда Тәмам югалып калган. Мактанырга теләсә дә, Юк бертөрле чара, ди, Каенбикә бу гадәтен Инде онытып бара, ди. Акылга утыру