Прэзентацыя абароны дысертацыі магістранткі факультэта журналістыкі Няхай Таццяны Міхайлаўны

Рэлігійны дыскурс і СМІ Навуковы кіраўнік: кандыдат філалагічных навук, дацэнт кафедры стылістыкі і літаратурнага рэдагавання Альбіна Рышардаўна Хромчанка

Актуальнасць даследавання абумоўлена наступным: Рэлігійны дыскурс ёсць адным з найстаражытнейшых тыпаў зносін. Рэлігійны дыскурс ёсць адным з найстаражытнейшых тыпаў зносін. Функцыянаванне беларускамоўнага рэлігійнага дыскурсу мае свае адметнасці. Яго вывучэнне дазволіць раскрыць спецыфіку моўных і маўленчых сродкаў, якія выкарыстоўваюцца ў беларускамоўным рэлігійным дыскурсе, а таксама ўнармаваць функцыянаванне беларускай мовы ў тэкстах СМІ. Функцыянаванне беларускамоўнага рэлігійнага дыскурсу мае свае адметнасці. Яго вывучэнне дазволіць раскрыць спецыфіку моўных і маўленчых сродкаў, якія выкарыстоўваюцца ў беларускамоўным рэлігійным дыскурсе, а таксама ўнармаваць функцыянаванне беларускай мовы ў тэкстах СМІ.

Навізна працы: Рэлігійны дыскурс вывучаецца тэалогіяй, філасофіяй, псіхалогіяй, сацыялогіяй, культуралогіяй, рыторыкай, у сваю чаргу рэдактарскі аналіз яго дазволіць пашырыць патэнцыял тэорыі рэдагавання. Рэлігійны дыскурс вывучаецца тэалогіяй, філасофіяй, псіхалогіяй, сацыялогіяй, культуралогіяй, рыторыкай, у сваю чаргу рэдактарскі аналіз яго дазволіць пашырыць патэнцыял тэорыі рэдагавання.

Мэта працы: прааналізаваць беларускамоўны рэлігійны дыскурс у сучасных СМІ з рэдактарскага гледжання. прааналізаваць беларускамоўны рэлігійны дыскурс у сучасных СМІ з рэдактарскага гледжання.

Дзеля дасягнення пастаўленай мэты намі вырашаліся наступныя задачы: мэты вызначыць асноўныя прыкметы рэлігійнага дыскурсу; вызначыць асноўныя прыкметы рэлігійнага дыскурсу; сабраць фактычны матэрыял; сабраць фактычны матэрыял; пазнаёміцца з навуковай і публіцыстычнай літаратурай па гэтай тэме; пазнаёміцца з навуковай і публіцыстычнай літаратурай па гэтай тэме; прааналізаваць матэрыял у моўна-стылёвым, жанравым і семантычным аспектах; прааналізаваць матэрыял у моўна-стылёвым, жанравым і семантычным аспектах; выявіць магчымасць фарміравання рэлігійнага стылю сучаснай беларускай мовы. выявіць магчымасць фарміравання рэлігійнага стылю сучаснай беларускай мовы.

Прадметам даследавання зяўляюцца: моўныя і маўленчыя характарыстыкі рэлігійнага дыскурсу.

Навуковая гіпотэза: Мяркуем, што функцыянаванне беларускамоўнага рэлігійнага дыскурсу ў СМІ мае свае адметнасці, што ёсць падставай для яго вывучэння і перадусім унармавання ў моўна-стылёвым плане.

Асноўныя вынікі: Пасля пастановы Франкфурцкага сабору 794 г. (каб ніхто не верыў, што Бога можна хваліць толькі ў трох мовах (старажытнаўрэйскай, старажытнагрэчаскай і лацінскай), бо ў кожнай мове можна маліцца Богу) святары былі абавязаныя вывучаць мову сваіх парафіянаў і карыстацца ёю. З таго часу і царква, і беларуская мова прайшлі доўгі і складаны шлях да народа, які, аднак, не завершаны і сёння. Але ўжо зараз царква робіць захады да арганічнага ўключэння ў сацыяльнае жыццё. Ідучы поруч, рэлігія і мова падтрымліваюць адна адну, абуджаюць у грамадства страчаныя духоўныя ідэалы. Пасля пастановы Франкфурцкага сабору 794 г. (каб ніхто не верыў, што Бога можна хваліць толькі ў трох мовах (старажытнаўрэйскай, старажытнагрэчаскай і лацінскай), бо ў кожнай мове можна маліцца Богу) святары былі абавязаныя вывучаць мову сваіх парафіянаў і карыстацца ёю. З таго часу і царква, і беларуская мова прайшлі доўгі і складаны шлях да народа, які, аднак, не завершаны і сёння. Але ўжо зараз царква робіць захады да арганічнага ўключэння ў сацыяльнае жыццё. Ідучы поруч, рэлігія і мова падтрымліваюць адна адну, абуджаюць у грамадства страчаныя духоўныя ідэалы.

Замацаваць свае сацыяльныя пазіцыі царква стараецца з дапамогай друкаванага слова. Беларуская мова годна трымаецца ў рэлігійнай літаратуры. Яе флектыўнасць надае святым тэкстам непаўторнае гучанне. Мілагучнасць абыходкавай мовы становіцца мілагучнасцю Слова Божага. Замацаваць свае сацыяльныя пазіцыі царква стараецца з дапамогай друкаванага слова. Беларуская мова годна трымаецца ў рэлігійнай літаратуры. Яе флектыўнасць надае святым тэкстам непаўторнае гучанне. Мілагучнасць абыходкавай мовы становіцца мілагучнасцю Слова Божага.

Аналіз рэлігійнай літаратуры паказвае, што, захоўваючы спецыфічную кампазіцыю, семантычную скіраванасць і жанравую палітру, рэлігійныя творы насычаюцца беларускамоўнымі стылістычнымі рысамі, укараняюцца на беларускай глебе. Сінаніміка лексічных формаў вымагае пільнай увагі навукоўцаў, аднак ужо сама па сабе сведчыць пра пошук у рэчышчы стварэння беларускай рэлігійнай тэрміналогіі. Рысы рэлігійнай літаратуры настолькі выразныя і адметныя, што выяўляюцца і ў тэкстах мастацкага і публіцыстычнага стыляў. Усё гэта дае падставы меркаваць пра фарміраванне рэлігійнага стылю сучаснай беларускай мовы. Аднак працэс гэты яшчэ працягваецца, вымагаючы ўнармавання мовы святыняў, а таксама кадыфікавання яе лексічных нормаў. Аналіз рэлігійнай літаратуры паказвае, што, захоўваючы спецыфічную кампазіцыю, семантычную скіраванасць і жанравую палітру, рэлігійныя творы насычаюцца беларускамоўнымі стылістычнымі рысамі, укараняюцца на беларускай глебе. Сінаніміка лексічных формаў вымагае пільнай увагі навукоўцаў, аднак ужо сама па сабе сведчыць пра пошук у рэчышчы стварэння беларускай рэлігійнай тэрміналогіі. Рысы рэлігійнай літаратуры настолькі выразныя і адметныя, што выяўляюцца і ў тэкстах мастацкага і публіцыстычнага стыляў. Усё гэта дае падставы меркаваць пра фарміраванне рэлігійнага стылю сучаснай беларускай мовы. Аднак працэс гэты яшчэ працягваецца, вымагаючы ўнармавання мовы святыняў, а таксама кадыфікавання яе лексічных нормаў.

У той жа час царква разумее, што за два тысячагоддзі існавання хрысціянскай рэлігіі значна змяніўся вобраз верніка, інакш рассставіліся яго духоўныя і матэрыяльныя прыярытэты. Захоўваючы свае асноўныя догмы, яна варюе ў сучаснай сацыяльнай і інфармацыйнай прасторы. Даносячы свае прынцыпы не толькі праз кананічныя, але і больш зразумелыя некананічныя і публіцыстычныя тэксты, царква спрыяе ўсвядомлена гуманнаму стаўленню грамадства да рэлігіі, а таксама росту яго духоўнасці. У той жа час царква разумее, што за два тысячагоддзі існавання хрысціянскай рэлігіі значна змяніўся вобраз верніка, інакш рассставіліся яго духоўныя і матэрыяльныя прыярытэты. Захоўваючы свае асноўныя догмы, яна варюе ў сучаснай сацыяльнай і інфармацыйнай прасторы. Даносячы свае прынцыпы не толькі праз кананічныя, але і больш зразумелыя некананічныя і публіцыстычныя тэксты, царква спрыяе ўсвядомлена гуманнаму стаўленню грамадства да рэлігіі, а таксама росту яго духоўнасці.

Палажэнні, вынесеныя на абарону: Кананічныя і некананічныя рэлігійныя творы вызначаюцца жанравай разнастайнасцю. Кананічныя і некананічныя рэлігійныя творы вызначаюцца жанравай разнастайнасцю.

Кананічныя тэксты маюць шэраг моўна- стылёвых адметнасцяў, што ёсць падставай меркаваць пра фарміраванне рэлігійнага стылю сучаснай беларускай мовы. Кананічныя тэксты маюць шэраг моўна- стылёвых адметнасцяў, што ёсць падставай меркаваць пра фарміраванне рэлігійнага стылю сучаснай беларускай мовы.

Вялікая сінаніміка лексічных формаў вымагае грунтоўнай працы ў гэтай галіне. Вялікая сінаніміка лексічных формаў вымагае грунтоўнай працы ў гэтай галіне.

Наяўнасць некананічных тэкстаў сведчыць пра пранікненне спецыфічных рысаў рэлігійнага стылю ў іншыя стылі мовы, у прыватнасці мастацкі і публіцыстычны. Наяўнасць некананічных тэкстаў сведчыць пра пранікненне спецыфічных рысаў рэлігійнага стылю ў іншыя стылі мовы, у прыватнасці мастацкі і публіцыстычны.

Узаемадзеянне царквы і сродкаў масавай інфармацыі, а таксама стварэнне ўласных СМІ – значны крок царквы да свядомасці сучаснага адукаванага, інфармацыйна падкаванага верніка. Узаемадзеянне царквы і сродкаў масавай інфармацыі, а таксама стварэнне ўласных СМІ – значны крок царквы да свядомасці сучаснага адукаванага, інфармацыйна падкаванага верніка.

Калі Хрыста цягнуць, як коўдру, на сябе, даказваючы, што іхняя вера самая правільная, ён мінулы; калі цягнуцца да яго – ён будучы, і такім чынам, вернікі і веравызнанні самі апынаюцца альбо мінулымі, альбо будучымі. А. Разанаў

Дзякуй за ўвагу!