ДУА « Крупейскі дзіцячы сад-базавая школа» Аскарыда чалавечая – прадстаўнік круглых чарвей

Скурна-мускульны мяшок аскарыды складаецца з мнагаслойнай кутыкулы, якая ахоўвае чарвяка ад ператраўлівання ў кішэчніку гаспадара. Пад ёй знаходзіцца аднаслойны скурны эпітэлій, які выдзяляе рэчыва кутыкулы.

Унутраная будова аскарыды

Размнажэнне аскарыд Палавая сістэма самак аскарыд развіта шмат мацней, чым, напрыклад, у свабоднажывучых круглых чарвякоў. Яечнікі аскарыды значна перавышаюць даўжыню цела чарвяка, пры ўскрыцці аскарыды яны выпадаюць вонкі, і можна толькі здзіўляцца, як у целе паразіта магло змясціцца такая колькасць палавой прадукцыі. Яшчэ ў XIX стагоддзі вядомы нямецкі заолаг Лейкарт так апісваў даўжыню палавых трубак аскарыды: «У адной самкі, 280 міліметраў даўжынёй, кожная з палавых трубак дасягала 1500 міліметраў, а абедзве разам былі ў 11 разоў больш агульнай даўжыні цела». У сувязі з гэтым самка незвычайна пладавітая і вырабляе да яек у суткі. Біялагічны сэнс такі палавой прадуктыўнасці, гэтак жа як і ў стужачных чарвякоў, тлумачыцца адсутнасцю прыстасаванняў для актыўнага пошуку гаспадара ў лічынкі. Яйка толькі выпадкова можа патрапіць у арганізм чалавека, велізарная ж маса яек гіне. Тут зноў дзейнічае «закон вялікага ліку яек».

Чалавечая аскарыда - адзін з самых непрыемных паразітаў чалавека, сустракаецца ва ўсіх раёнах зямнога шара. Яна адносіцца да буйных нематод: верацёнападобнае цела самак дасягае 40 сантыметраў у даўжыню. Самцы, задні канец якіх загнуты на брушны бок, некалькі менш: сантыметраў. Ротавая адтуліна акружана трыма губамі.

Схема перамяшчэння аскарыды ў целе чалавека.

Аўтар прэзентацыі: Цырулік Дзмітрый, 8 клас 2015