Наурыз көптеген халықтардың дәстүрлі мейрамы ретінде бағзы замандардан тойланып келеді. Бұл меркенің дінге, не болмаса жекелеген ұлттарға ешь қатысы жоқ. Адамзат өзін табиғаттың төл перзенті деп санайды. Табиғаттан құдіретті не бар дейсің. Адамдар табиғатқа тәуелді. Біздерге жарық күн, кең дала, асқар тау, жасыл арман, айдын көл... сыйлағаны үшін де оның алдында қарыздармыз. Сол жарықтық табиғаттың түлеп, жаңаратын шағы – осы Наурыз. Жер- ананың тоң кеудесі жібіп, тасс емшегі ииді. Аспан денелері ең бастапқы нүктелерінде тоғысады. Күн мен түн теңеледі. Жан-жануарлар төлдерін өргізеді. Жер үстіне тілмен айтып жеткізгісіз кермет бір шаттық орнай қалады. Наурыз деп отырғанымыз, Жаңа күн деп жар салатын қуанышымыз – осы. Өзіңіз ойлаңызшы, баршамызды бауырына басып, сұлулыққа, көркемділікке, тазалыққа ұмтылдырып отырған Табиғатымыз жаңарған, жайнаған, нұрланған сәттен артық Ұлы күн, аяулы күн бар ма кен, сірә?!

Наурыз – жилдың алғашқы күні. Түптен келгенде, біздің нағыз Жаңа жилымыз осы Наурыз болуы қажет...Түбінде осы мерекеге келуіміз керек. Бұл халқымыздың, тәуелсіздігіміздің ең негізгі тамырының бірі болып сана лады. Төбесі көрініп тұрған жақсылықты лайықты қарсы алу, осыған мәз-мейрам әзірленудің өзі ғанибет. Тойдың болғанынан боладысы қызық. Той болғандай қандай той – Наурыз тойы! Санаулы күндерден кейін Әз Наурыз дүние есігін пшады. Тарих қойнауына тағы бір жилымыз мол тартып, тағы бір жил табалдырықтан аттайды. Жаңа күн төңірекке нұр-шапағатын төгеді.Жер бетіне жақсылық ұялаған күнді қарсы алайық.

Бақта құстар сайрайды, Жайнап көктем нұрымен. Жаңа дәстүр жиры мен, Ел наурызды тойлайды. Шаттанып бүгін жаңа жил, Халқына шашып жаңа нұр. Келді Қыдыр атамыз, Жүректен төгіп жаңа жир.

Малдар төлдеп, қой қоздап, Сүттен бұлақ ағызған. Жаңа жилдың сипоты, Молшылыққа аңыз болып, Басталыпты наурыздан. Наурыз саған мол болсын, Тілегім анық сол болсын. Деген сырым білгенге, Халықта ақ мол болсын.