Літаратурная постаць Кузьмы Чорнага ўзвышаецца поруч з талентамі Якуба Коласа і Максіма Гарэцкага. Разам гэтыя тры пісьменнікі нібы тры кіты, на якіх. - презентация

1

2 Літаратурная поставь Кузьмы Чорнага ўзвышаецца поруч з талентамі Якуба Коласа і Максіма Гарэцкага. Разам гэтыя три пісьменнікі нібы три кіты, на якіх тримаецца вялікі мацярык беларускай прозы.

3 Сваімі творамі Кузьма Чорны закладваў традыцыі чалавеказнаўства, паэтызацыі роднай зямлі, глыбокага філасафізму. Соння он бачыцца творцам сапраўды еўрапейскага ўзроўню. XX стагоддзе ў нашай нацыянальнай прозе з'яўляецца перадусім літаратурнай эпохой Чорнага- празаіка особы магутнай, велічнай і разам з тым вельмі трагічнай.

4 Кузьма Чорны (Мікалай Карлавіч Раманоўскі) нарадзіўся на золку XX стагоддзя 24 чэрвеня 1900 г. Месцам народзінаў Кузьмы Чорнага з'яўляецца тагачасны маонтак Боркі на Случчыне, але самым родным і дарагім кутком для будучага пісьменніка сталі Цімкавічы мястэчка, адкуль паходзілі яго бацькі і коды іхняя сям'я вярнулася ўвосень 1908 г. Цімкавічы карэнны, генетычны архетип мастацкага мысленная Кузьмы Чорнага.

5 Без родных мясцінаў он не ўяўляў свайго жыцця і сваёй творчасці. «Там, прызнаваўся пісьменнік, жывуць усе мае персанажы. Усе дарогі, пейзажи, дрэвы, хаты, чалавечыя натуры, пра якія я калі-небудзь пісаў. Гэта ўсё адтуль, сапраўднае». Уражвае, колькі вобразаў і характараў з рэальнага жыцця он вывеў на старонкі сваіх твораў.

6 Цімкавічы і цімкаўцы былі для празаіка невычэрпнай тэмай, целым сусветам, духоўным апірышчам у самые цяжкія дні жыцця. Знясілены пакутамі, незадоўга да смерці, 8 жніўня 1944 г. Кузьма Чорны ў сваім «Дзонніку» пісаў: «...Може, мне суджена яшчэ пабачыць мілыя Цімкавічы. А што, калі і хата мая остался і стаіць? Гэта будзе вялікае шчасце. Там же, у ціхім жыцці можна будзе ачуняць як мае быть і напісаць усе задуманыя романы».

7 У дзіцячыя гады Кузьма Чорны, а даты он быў проста Коля Раманоўскі, рос хлапчуком з уражлівай і чуйнай душой. Ягоным равеснікам здавалася дзівацтвам тое, як он паводзіў себе ў лесе. Колю ж, наадварот, цікавіла, з чего і як звіта гнездо, якога колеру яечкі ляжець у ім, якая птушачка прыляціць да гнезда, што яна прынясе ў дзюбцы, як заспявае. З дзедам Міхалам он часта хадзіў у Бушылава маляўнічы куток природы за Цімкавічамі, пра які соння засталіся хіба адены згадкі. Бегаў труды і з аднагодкамі, кобура це лавіць ракаў (зараз рака выпростана ў меліярацыйную канаву). Замілаванне да роднай зямлі, вострия ўраженні дзіцячай пары яскрава адбіліся ў многіх дворах пісьменніка. Так, у рамане «Пошукі будучыні» створаны яркія рэалістычна-канкрэтныя прыродаапісанні, у якіх намалеваны знаёмыя з дзяцінства родные краявіды

8 Любоў да хвояў, паэтызацыя гэтых дрэў так сама бяруць початок ад сустрэч са Скіп'ёўшчынай, захаплення музыкай природы: «Хутка будзе вечер. Вецер не сціхне, і чуваць будзе, як за рэчкаю гавораць хвоі...» (апавяданне «Хвоі гавораць»).

9 Творчую адоранасць Мікола Раманоўскі выявіў у Цімкавіцкім двухклассным вучылішчы, а пазней і ў гады в учебы ў Нясвіжскай настаўніцкай семінарыі ( ). У 1923 г. хлопец пешкі падаўся ў Мінск і быў приняты на вучобу ў Белдзяржуніверсітэт. З 1924 г. он працаваў у газеце «Беларуская вёска», а пасля перанесенай аперацыі перайшоў працаваць труды стала. У згаданым годзе ўступіў у літаратурнае аб'яднанне «Маладняк».

10 Кузьма Чорны пражыў усяго 44 гады. З сумам і скрухай думаецца пра яго заўчасную смерть, у якой павінна сталінская сістэма. Нягледзячы ні на якія суровые выпрабаванні, К. Чорны ўсім сэрцам хваляваўся пра лёс свайго народа, роднай зямлі, застаўся вялікім патриётам і чалавекалюбам.

11