Іван Гаўрылавіч Чыгрынаў Я не скажу, што бачыў свет, Але на моры і на сушы Жывых людзей жывыя душы Ў маёй пакінулі свой след... - презентация

1 Іван Гаўрылавіч Чыгрынаў Я не скажу, што бачыў свет, Але на моры і на сушы Жывых людзей жывыя душы Ў маёй пакінулі свой след...

2 Партрэт Івана Чыгрынава (Таццяна Ханіна)

3 Біяграфія Іван Гаўрылавіч Чыгрынаў нарадзіўся 21 снежня 1934 года ў вёсцы Вялікі Бор Касцюковіцкага раёна Магілёўскай вобласці ў сялянскай сямі. Вайна, якую будучы пісьменнік перажыў у роднай вёсцы, дала яму багата ўражанняў, а пазней вызначала тэматыку яго твораў. Сямігодку І. Чыгрынаў закончыў у сваёй вёсцы, а сярэднюю школу ў Саматэевічах, радзіме Народнага паэта А. Куляшова, што пэўным чынам паўуплывала на захапленне літаратурай. Гэтаму актыўна спрыяла і вучоба на аддзяленні журналістыкі Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта ( ).

4 Біяграфія Пасля завяршэння вучобы І. Чыгрынаў працуе рэдактарам, а затым і загадчыкам рэдакцыі выдавецтва Акадэміі Навук, рэдактарам аддзела публіцыстыкі і нарыса часопіса Полымя. У гадах пісьменнік працаваў у апараце Саюза пісьменнікаў, займаючы пасады намесніка старшыні, а затым сакратара праўлення. З 1987 года ён узначальваў Беларускі фонд культуры, а таксама быў рэдактарам часопіса Спадчына.

5 Біяграфія І. Чыгрынаў займаў і адказныя дзяржаўныя пасады. Ён выбіраўся дэпутатам Вярхоўнага Савета рэспублікі, быў старшынёй камісіі па нацыянальных пытаннях і міжнацыянальных адносінах. У 1978 годзе ў складзе беларускай дэлегацыі ўдзельнічаў у рабоце чарговай сесіі Генеральнай Асамблеі ААН. У 1994 годзе яму было прысвоена ганаровае званне Народны пісьменнік. Не стала І. Чыгрынава 5 студзеня 1996 года.

6 Творчасць Першыя вершы пісьменніка зявіліся ў друку яшчэ ў 1952 годзе, але ўжо ў студэнцкія гады ён стала перайшоў на прозу. Яго першае апавяданне было надрукавана ў газеце Чырвоная змена ў 1957 годзе. У 60-я гады ён зарэкамендаваў сябе як адзін з цікавых і арыгінальных навелістаў, рэгулярна змяшчаючы свае творы на старонках перыядычнага друку. Сталасць празаіка пацвердзілі зборнікі Птушкі ляцяць на волю (1965), Самы шчаслівы чалавек (1967), Ішоў на вайну чалавек (1973).

7 І. Чыгрынаў пераважна заглыбляўся ў той аспект вайны, які быў звязаны з вёскай, адкуль усе мужчыны пайшлі на фронт, а ў хатах засталіся жанчыны, дзеці ды старыя людзі. Але былі людзі не толькі на вайне, але і ў вайне. Мяне больш за ўсё займала тое, як яны паводзілі сябе пад акупацыяй, – гаварыў пісьменнік. У яго ёсць апавяданне пра пачатак вайны (Ішоў на вайну чалавек), пра сустрэчу салдат на вызваленай зямлі (Бульба), пра ўплыў ваенных падзей на лёсы людзей у пасляваенны час (За сто кіламетраў на абед, Дзівак з Ганчарнай вуліцы, У ціхім тумане).

8 Найбольш характэрным для пісьменніка было апавяданне Варажба, якое стала адным з раздзелаў рамана Плач перапёлкі (1972). Затым былі напісаны раманы Апраўданне крыві (1977), Свае і чужынцы (1984), Вяртанне да віны (1991), Не ўсе мы згінем (1996). У раманнай пенталогіі назіраецца імкненне ахапіць увесь перыяд жыцця людзей у час вайны – ад лета сорак першага да лета сорак чацвёртага, да вызвалення Беларусі. Усім зместам сваіх твораў І. Чыгрынаў сцвярджаў ідэю пра няскоранасць і неўміручасць народа.

9 У я гады пісьменнік звярнуўся да драматургіі. Ён напісаў звыш дзесяці пес, у большасці сваёй прысвечаных мінуламу нашай радзімы, пераломным гадам у яе гісторыі. Я адчуў, – зазначаў І. Чыгрынаў, – што цяпер вельмі патрэбны творы, якія павінны рэканструяваць гісторыю нашага народа. Патрэбны жывыя ілюстрацыі. Не ўслед за гісторыкамі, а ў першыню самім дадаваць гістарычныя пласты і ўвасабляць у мастацкія вобразы. Драматычныя творы якраз і цікавы жаданнем сказаць сваё слова пра многія вызначальныя падзеі (Звон – не малітва, Следчая справа Вашчылы, Чыстыя рэкі і мутныя воды, Толькі мёртвыя не вяртаюцца і іншыя).

10 Пісьменнік выступаў у друку з артыкуламі аб надзённых праблемах літаратурнага жыцця, аб чым сведчыць ужо назва кніг, у якіх сабраны яго выступленні і артыкулы – Новае ў жыцці, новае ў літаратуры (1983), Паміж сонцам і месяцам. Роздум над жыццём, культурай і літаратурай (1994). І. Чыгрынаў быў адным з аўтараў сцэнарыя шматсерыйнага тэлефільма Руіны страляюць 1977).

11