Аналітызм і сінтэтызм у польскай і беларускай мовах Прэзентацыя магістарскай дысертацыі Жукавай І. У. Іх паступова накрывала пагрозлівае воблака цемры, імя якой – знеславення.

Змест Навуковы кіраўнік Актуальнасць даследавання Мэта дысертацыі Задачы даследавання Абекты даследавання Прадмет даследавання Структура даследавання Асноўныя вывады

Навуковы кіраўнік доктар філалагічных навук, прафесар Кожынава Ала Андрэеўна

Актуальнасць даследавання Актуальнасць даследавання абумоўлена дзейнасцю тэндэнцыі да эканоміі моўных сродкаў, што ўплывае на функцыянаванне сталых аналітычных канструкцый у мовах і, у залежнасці ад сферы, мэты выкарыстання, выклікае рознага кшталту іх трансфармацыі ў сінтэтычныя

Мэта дысертацыі даследаванне асаблівасцей аналітычных і сінтэтычных канструкцый у сучасных польскай і беларускай мовах і іх трансфармацый (усячэнне, зрашчэнне, эліпсіс)

Задачы даследавання Разгледзець асноўныя тэндэнцыі развіцця сучасных славянскіх моў і вызначыць у іх дзеянне тэндэнцыі да эканоміі моўных сродкаў; Устанавіць асноўныя прычыны актывізацыі працэсу кампрэсіі як аднаго з праяўленняў тэндэнцыі да эканоміі моўных сродкаў; Прааналізаваць спосабы трансфармацыі аналітычных канструкцый у польскай і беларускай мовах (усячэнне, зрашчэнне, эліпсіс);

Задачы даследавання Вылучыць найбольш прадуктыўныя словаўтваральныя тыпы ў польскай і беларускай мовах; Вызначыць падобнае і адрознае ў кампрэсіўным словаўтварэнні ў польскай і беларускай мовах.

Абекты даследавання Лексічныя сістэмы сучасных польскай і беларускай моў

Прадмет даследавання Аналітычныя канструкцыі польскай (заходнеславянскай) і беларускай (усходнеславянскай) моў і іх сінтэтычныя адпаведнікі

Структура даследавання Уводзіны Асноўная частка (2 раздзела) Заключэнне Бібліяграфічны спіс Дадатак 1 Дадатак 2

Асноўныя вывады Аналітычныя канструкцыі шырока выкарыстоўваюцца ў навуковым стылі; у размоўным стылі ўзнікаюць трансфармацыі аналітычных кантрукцый у сінтэтычныя; У выніку трансфармацыйных працэсаў узнікаюць наватворы – моўныя аднаслоўныя (сінтэтычныя) адзінкі, якія пачынаюць ужывацца на месцы асобных слоў, словазлучэнняў (аналітычных канструкцый), зяўляюцца іх лексічнымі дублетамі (сінонімамі) і адрозніваюцца стылістычнай афарбоўкай.

Асноўныя вывады Найбольш распаўсюджаным у абедзвюх мовах зяўляецца словаўтваральны тып зрашчэння з суфіксацыяй, пры якім трансфармацыя аналітычнай канструкцыі суправаджаецца дадатковым марфалагічным працэсам – суфіксацыяй Другімі па прадуктыўнасці зяўляюцца ўсячэнне і зрашчэнне з нульсуфіксацыяй – словаўтваральныя тыпы, што суправаджаюцца матэрыяльным скарачэннем матывуючай асновы; Найменш прадуктыўным зяўляецца эліпсіс, які больш за астатнія словаўтваральныя тыпы звязаны з моўным кантэкcтам

Дзякуй за ўвагу!