Орындаған : Нәжкен А. Е Тексерген : Тышхан Кеншилик ҒЫЛЫМ ФИЛОСОФИЯСЫ ФИЛОСОФИЯЛЫҚ БІЛІМ САЛАСЫ РЕТІНДЕ ҒЫЛЫМ ГЕНЕЗИСІ ЖӘНЕ ТАРИХИ ДИНАМИКАСЫ.

Презентация:



Advertisements
Похожие презентации
Негізгі бөлім Білім беру парадигмасының мәні және педагогикалық өркениет кезеңдері Білім беру парадигмаларының түрлері және оның сипаттамалары Эзотерикалық.
Advertisements

ХХІ ғасыр мұғалімінің кәсіби құзыреттілігі
Орындаған: Сейілқанова А Нуруллаева Д Нұрмаш Г Тексерген: Өтеулі М.
2. Тақырып.Әлеуметтану ғылымының қалыптасу және даму кезеңдері. Практикалық Тапсырма.
Абай атындағы Қазақ Ұлттық Педагогикалық Университеті Диалектикалық логика Орындаған:Мысыр.Сұңқар.
Жаратылыстану тарихындағы глобалды ғылыми революциялар.
«Ақтөбе облысы сыртқы байланыстар және туризм басқармасы » ММ-нен диплом алды сараманнан өту туралы ЕСЕБІ Орал 2017 ж.
Алматы-2017 С.Ж.АСФЕНДИЯРОВ атындағы Қазақ Ұлттық Медициналық Университеті Студент: Абдикасым А.Ж Факультет:Жалпы медицина Курс: 2-курс Тобы:26-01 Оқытушы:Абдразакова.
Иммануил Кант философиясы. КІРІСПЕ Классикалық неміс философиясы ойлау таным рух табиғат тарих проблемаларын терең зерттеді; жалпы даму заңдарын ашып,
Қазақ Абылай хан атындағы Халықаралық қатынастар және Әлем Тідері Университеті Бюджет процедурасы және оның кезеңдері Орындаған: Құдайбергенова М.А 341-топ.
Мемлекет қоғамның ажырағысыз бөлігі болғандықтан барлық дерлік гуманитарлық ғылымдар мемлекеттік басқару мәселелерін қарастырады. Философия табиғат, қоғам.
Қарағанды Мемлекеттік МедицинаУниверситеті Тақырыбы: Әлеуметтану тарихының негізгі бағыттары. ххғ әлеуметтану Орындаған: Бейсенова А Тексерген: Аралбаев.
Қазақстан Республикасы- көп ұлтты зайырлы мемлекет.
Әлеуметтік институттар 1.Институттану процесі және институттардың дамуы 2.Әлеуметтік институттардың функциясы және ерекшеліктері. Негізгі ұғымдар: әлеуметтік.
ШЕТ ТІЛДЕРІ ЖӘНЕ ІСКЕРЛІК КАРЬЕРА УНИВЕРСИТЕТІ Жоғары мектеп педагогикасының нысаны мен пәні, міндеттері Орындаған: 1 курс магистранты Искендирова Э.Т.
ҚР үрдіс алған мемлекеттік бағдарламалар – әлемдік тәжірибе нәтижелері. Тексерген: Сайлан Б.С. Орындаған: Ахметова Р.Е.
Позитивизм (франц. posіtіvіsme оңды, дұрыс, нақтылы) нағыз ақиқат ғылымның жеке салаларында ғана пайда болып, қалыптасатын, философиялық зерттеулердің.
Модификациялық өзгергіштік Тексерген: Қалимағамбетов А. Орындаған: Аукешева А. Үсіпбек Б.
«Этикет» және «этика» сөздерінің мағынасы жақынырақ келеді. «Этикет» сөзі француз тілінен, ал «этика» - латын тілінен алынған. Тобы: 3 ДП-б-16 Б Орындаған:
Транксрипт:

Орындаған : Нәжкен А. Е Тексерген : Тышхан Кеншилик ҒЫЛЫМ ФИЛОСОФИЯСЫ ФИЛОСОФИЯЛЫҚ БІЛІМ САЛАСЫ РЕТІНДЕ ҒЫЛЫМ ГЕНЕЗИСІ ЖӘНЕ ТАРИХИ ДИНАМИКАСЫ

Ғылым философиясының мазмұны Бұл пәннің ерекшелігі - нақты ғылымның философиялық мәселелерін зерттейді. Яғни ғылымның жалпы қағидаттары мен заңдары, парадигмалар және ғылыми білімді қалыптастыру стратегиясы, ғылыми теорияны құрастыру әдістері, білімнің стилі мен әдістемсі. және т. б.

Ғылым философиясының пайда болуы « Ғылым философиясы » арнайы философиялық пән ретінде XIX ғасырдың ортасында ғылымның мәдениетінің тәуелсіздігін арттыру және әлеуметтік дамудың көптеген мәселелерін шешудегі рөлінің артур туындайды. Ғылымның философиясының пайда болуы мен дамуы арнайы білім саласы ретінде О. Комте, Дж. Сент сияқты философтар мен ғалымдардың есімдерімен байланысты. Тарих, ғылымның философиясы ежелгі Грецияда философияның ажырамас бөлімі ретінде пайда балды, мысалы, философия, философия, философия, философия, философия, оның бөлімдері, этап айтқанда эпистемология.

Эпистемология әмбебап, қажетті және дәлелденген ақиқаттар жиынтығы ретінде түсіндірілетін ғылыми білімдердің мүмкін болатындығына ( және қаншалықты мүмкін ) қатысты сұрақтарға жауап берегу тырысады. 30- ға дейін. XIX ғ. ғылымның философиясы эпистемология ретінде ғана болған. Эпистемологиядан ғылым философиясының негізгі айырмашилықтары : бүгінгі күнде ол эпистемологиядан гөрі кең тақырыпқа ие, нақты ғылым тек когнитивті емс, сонымен бірге оның барлық басқа өлшемдерінде ( практикалық қызмет, инновация, әлеуметтік - мәдени, этикалық және т. б.) зерттейді. қазіргі заманғы философия ғылымы философиялық емс, нақты философиялық емс, ғылымды зерттеудің философиялық және нақты ғылыми құралдары мен әдістерін нақты әлеуметтік - мәдени құбылыс ( оның жұмыс істеуі мен дамуының тарихи және теориялық әдістерін қоса ) ретінде қарастыратын таза философия емс.

Бөлім құрылымы және философияның мәселелерінің жалпы мазмұны келесідей ұсынылуы мүмкін : 1. « Ғылым философиясы » пәні мен құрылымы : Эпистемология және ғылым философиясы. Қазіргі философияның құрылымы мен мазмұны. Философия мен ғылымның өзара байланысы. Ғылымның жіктелуі. Қазіргі қоғамдағы ғылымның рөлі, ғылымның негіздері және философиялық мәселелері 1. « Ғылым философиясы » пәні мен құрылымы : Эпистемология және ғылым философиясы. Қазіргі философияның құрылымы мен мазмұны. Философия мен ғылымның өзара байланысы. Ғылымның жіктелуі. Қазіргі қоғамдағы ғылымның рөлі, ғылымның негіздері және философиялық мәселелері

2. Ғылыми білім, оның сипоты, мәні және құрылымы : Ғылым мен ғылыми білім тұжырымдамасы : мәні мен негізгі параметрлері. Ғылыми білімнің құрылымы, оның негізгі деңгейі. Эмпирикалық білім, оның құрылымы мен функциялары. Теориялық білімі, оның құрылымы және функциялары. Ғылымның философиялық негіздері, олардың табиғаты, типологиясы және функциялары. Ғылыми ұтымдылық және оның түрлері. Ғылыми зерттеу идеал дары мен нормалары, олардың құрылымдық және тарихи әртүрлілігі. Әлемнің ғылыми бейнесі. Оның табиғаты, түрлері және функциялары.

3. Ғылыми - тайнымдық қызметі, негізгі үлгілер : Ғылыми білімнің негізгі үлгілері : эмпирикалық, идеалы - конструктивистік, проблемалық. Ғылыми және оқу циклі : оның құрылымы және сатыларының реті. Ғылыми қызметтің әдістері мен құралдары. Инфрақұрылымдық ғылыми және білім беру қызметі. Ғылыми қызмет объектісі мен пәні. Ғылымның білім беру мүмкіндіктері. Ғылыми шиндықтың мәселесі.

4. Әлеуметтік институт ретіндегі ғылым : Ғылымды тарихи институционализация лоу процесі. Әлеуметтік институт ретінде ғылымның ерекшеліктері. Ғылымды ұйымдастыру формалары. Ғылыми топтар. Этос ғылымы. Ғылыми қызметті құқықтық реттеу. Ғылыми байланыстар, олардың түрлері және ғылымның жұмыс істеудегі рөлі.

5. Қоғам ғылымның инновациялық жүйесінің негізі ретінде ғылым : Инновациялық процестерде ғылымның рөлі. Ғылым және экономика. Ғылымның экономикасы. Ғылыми зерттеулердің тиімділігі, ғылыми техника, технология. Ғылым және әлеуметтік тәжірибе. Ғылымның мүмкіндіктері мен рөлін бағалауда ғалымдар мен антисемологиялар. Инновациялық процестерде ғылымның рөлі. Ғылым және экономика. Ғылымның экономикасы. Ғылыми зерттеулердің тиімділігі, ғылыми техника, технология. Ғылым және әлеуметтік тәжірибе. Ғылымның мүмкіндіктері мен рөлін бағалауда ғалымдар мен антисемологиялар.

6. Ғылым мәдениеттің шағын жүйесі ретінде : Ғылымның әлеуметтік - мәдени сипоты. Ғылымның мәдени және тарихи түрлері. Мәдениеттің және оның әртүрлі құрылымдарының ғылымға ықпалы. Ғылымның мәдениетке және оның динамика сына әсері. Мәдениет саласындағы ғылымның функциялары. Ғылым және қазіргі заманғы жаһандық проблемалар. Ғылым, демократия және адамзат өркениетінің прогресі.

7. Антропология, аксиология және ғылым этикасы : Ғылыми жұмыс : когнитивті анықтау және когнитивті еркіндік. Ғылыми құндылықтар және ғылыми қызметтің мотивациясы. Ғалымдарды ғылыми және қоғамдық тану. Ғылымдағы басымдықтар. Ғылыми қызметтің әлеуметтік сипоты. Ғылыми байланыстар : ғылыми қайшилықтар мен консенсус. Консерватизм және ғылымдағы догматизм. Ғылымды дамыту және ғылыми шиндықты қалыптастырудың шорты ретінде сын и және өзін - өзі сынға алу. Ғалымның тайнымдық, әлеуметтік және экзистенттік жауапкершілігі. Ғылым және қоғам. Ғылым және мемлекет. Ноосфера және оның адамзат өркениетінің дамуындағы рөлі. Бостандық, демократия және гуманизм ғылымның имманентальды мәдени құндылықтары ретінде. Ғылыми жұмыс : когнитивті анықтау және когнитивті еркіндік. Ғылыми құндылықтар және ғылыми қызметтің мотивациясы. Ғалымдарды ғылыми және қоғамдық тану. Ғылымдағы басымдықтар. Ғылыми қызметтің әлеуметтік сипоты. Ғылыми байланыстар : ғылыми қайшилықтар мен консенсус. Консерватизм және ғылымдағы догматизм. Ғылымды дамыту және ғылыми шиндықты қалыптастырудың шорты ретінде сын и және өзін - өзі сынға алу. Ғалымның тайнымдық, әлеуметтік және экзистенттік жауапкершілігі. Ғылым және қоғам. Ғылым және мемлекет. Ноосфера және оның адамзат өркениетінің дамуындағы рөлі. Бостандық, демократия және гуманизм ғылымның имманентальды мәдени құндылықтары ретінде.

Философия мен ғылымның өзара байланысы туралы ұғымдар метафизикалық ( трансценденттік ) позитивист анти - интервенциялық диалектикалық

Метафизикалық ( трансценденталисттік ) XIX ғасырдың ортезы на дейін мәдениетте монополиялық жағдайға ие балды ; ол жеке ғылымдарға қатысты философияның эпистемологиялық және әлеуметтік - мәдени басымдықтарын (« метафизика », « табиғи философия ») негіздейді. Бұл тұжырымдаманың мәні формулалар түрінде өздерінің тарапынан көрінеді : « Философия ғылымның ғылымы » немсе « Философия - ғылымның патшайымы ». Іс жүзінде, бұл көбінесе нақты ғылымның болуын және тайным етуін алыпсатарлық философиялық схемаларын енгізуді тудырды. Философия мен ғылым арасындағы трансценденттік тұжырымдаманың ең көрнекті өкілдері Платон, Аристотель, Ф. Аквинас, Г. Ф. Ф. Гегель, F.VI. Шеллинг, Н. Уайтхед, Teilhard de Chardin және басқалар.

Философия мен ғылымның позитивистік тұжырымдамасы 30- ши жылдары пайда балды. XIX ғасыр. (O. Comte, G. Spencer, J. St. Mill және т. б.), кейінірек философтар мен ғалымдар арасында кең таралған. Бұл қоғам үшін негізгі міндеті нақты ғылыми білімдердің басымдықтарын бекіту және дәстүрлі философия мен салыстырғанда оны дамыту балды. Соңғысы позитивистердің псевдо - білімі, алыпсатарлық теоретика деп жарияланды, бұл заманауи ғылымның оң мәні жоқ, сонымен қатар оның дамуына кедергі келтіреді. « Физика ғылымы - философия » ( О. Конт ), « Физика, метафизикаға тәуелді емс » ( И. Ньютон ) - бұл философия мен ғылым арасындағы қарым - қатынастың позитивистік шешімінің мәні.

Философия мен ғылым арасындағы қарым - қатынастың антипрессантистік тұжырымдамасы философия мен ғылымның өздерінің мақсаттары, пәндері, олардың арасындағы ішкі қарым - қатынастар болмауы ( экзистенциализм өкілдері, мәдениет философиясы, құндылық философиясы, өмір философиясы және т. б.) арасында әртүрлі екенін айтады. « Философия ғылым емс, ғылым философиялық емс » - антивирусизмнің дінін қалыптастыру тәсілі.

Диалектикалық тұжырымдама философия мен ғылымды қарастырады : бір жағынан, көптеген жағынан білім сапасы қалай ерекшеленетінін екінші жағынан, әрқайсысының жұмыс істеуі мен даму процесінде бір - бірінің когнитивті ресурстарын бір - бірімен өзара байланыстырып, белсенді түрде пайдаланады. Философия арнайы ғылыми функцияларына қатысты : түсіндірме, бағалану жалпы мәдениет бейімдеу функциясы. Философия мен ғылымның өзара қарым - қатынастарының тағы бір көрінісі - ғылымның философиялық мәселелерінің болуы, сендай - ақ « ғылымның философиясы » сияқты білім өрісін дамыту.

Ғылымның генезисі, қоғамдағы қызметі және дамуының қозғауши күштері мәселесі бойынша : Ғылымның генезисі және негізгі даму кезеңдері. интерналистік экстерналистік позитивистік

Интернализм ғылымның пайда болуы мен дамуына философиялық ой тікелей әсер етті деп есептейді және қоғамның әлеуметтік - экономикалық, саяси құрылымы мен сол қоғамның ғылымының арасында ешқандай байланыс болуы мүмкін емс денег пікірді ұстанып, ғылымның ішкі факторларын абсолютке айналдырады. Экстернализм бұл концепцияға қарсы. Оның өкілдерінің пікірі бойынша, ғылымға сыртқы факторлардың әсері мықты. Позитивизм ; ғылым нақты, тәжірибеден өткен, дәлеледенген фактілерге сүйене отырып дамы аллоды, абстрактылық ойлау мен метафизикалық түсініктер ғылым үшін пайдасыз. Интернализм ғылымның пайда болуы мен дамуына философиялық ой тікелей әсер етті деп есептейді және қоғамның әлеуметтік - экономикалық, саяси құрылымы мен сол қоғамның ғылымының арасында ешқандай байланыс болуы мүмкін емс денег пікірді ұстанып, ғылымның ішкі факторларын абсолютке айналдырады. Экстернализм бұл концепцияға қарсы. Оның өкілдерінің пікірі бойынша, ғылымға сыртқы факторлардың әсері мықты. Позитивизм ; ғылым нақты, тәжірибеден өткен, дәлеледенген фактілерге сүйене отырып дамы аллоды, абстрактылық ойлау мен метафизикалық түсініктер ғылым үшін пайдасыз.

Ғылымның даму кезеңдері туралы мейлінше дұрыс пікірді ұсынған қазіргі заманғы Ресей ғалымы В. В. Ильин. Ол ғылымның дамуын классикалық, классикалық емс және неоклассикалық емс деп жіктейді. Бұл жіктеуді ғылымның классикалыққа Дейінгі кезеңімен толықтырған дүрыс секілді деп ойлаймыз. Себебі, классикалық ғылым кезеңіне дейін ғылым ұзақ уақытқа созылған « нағыз ғы - лымға » дейінгі қалыптасу кезеңінен өтті.

Назарыңызға рахмет !