қоршаған ортаға жауапсыздықпен қараушыларға жол бермеу; жастардың бойында экологиялық мәдениет дағдысын қалыптастыру; қоғамдық пайдалы еңбек және еңбек тәрбиесі арқылы табиғатты қорғау, күту және жақсарту; экологиялық білімді насихаттау.

мектепте экологиялық білім және тәрбие қорамын ұйымдастыру ; табиғаттқа деген жауапкершілі к қатынасты қамтамасыз ету. өмірде және нақты іс- әрекетінде экологиялық білімді қолдана білу, іскерлікке төселу; табиғатты қорғау және өзгертуге байланысты оқушыларды жаппай қоғамдық пайдалы еңбекке қосу;

Жоспар: 1.Экология жайлы ұғым. 2.«Экологиялық білім», «Экологиялық тәрбие», ұғымдары. 3.Қазақстандағы экологиялық апат аймақтар. Экологиялық білім мен Экологиялық тәрбие беру орталары мен жолдары. 4. Экологиялық тәрбие жұмыстарының түрлері.

Экология 200 жылдық тарихы бар жас ғылым. Экология тірі ағзалардың бір- бірімен және қоршаған ортамен қарым- қатынасын зерттейтін биология ғылымының саласы. «Экология» (гр. oikos – үй, тұрақ, мекен; logos ғылым) терминін ғылымға алғаш 1866 ж. неміс ғалымы Эрнест Геккель енгізді. Экологиялық зерттеу обьектісіне биологиялық макрожүйеден микроэкожүеге дейінгі аралықты қамтиды.

Экологиялық білім дегеніміз – әр түрлі денгейдегі экологиялық білімдерді меңгеру. Экологиялық білім берудің екі негізгі бағыты бар қоршаған ортаны қорғау дың жалпы ілімі негізінде тәрбиелеу және табиғатпен антропагенді экожүйелердің өзара қатынасының жалпы заңдылықтары тұралы арнайы білім беру. Экологиялық білім берудің негізгі мақсаты- табиғаттқа деген жауапкершілік қатынасты қамтамасыз ету.

Экологиялық тәрбие мақсаты – оқушыларда табиғатқа, қоршаған ортаға жауапкершілікпен қарауды, оны қорғауға даярлықтарын қалыптастыру. Экологиялық тербиенің міндеті-жас ұрпақ пен барлық тұрғындардың жоғарғы экологиялық мәдениетін бірізді дамыту; Экологиялық тәрбие ол бала санасында табиғатты қорғау, аялау сезімін, экологиялық мәдениетті қалыптастыру.